zajęcia rewalidacyjne
Rodzaje zajęć rewalidacyjnych na które uczęszczają uczniowie w naszej placówce zgodne są z orzeczeniem o potrzebie kształcenia specjalnego z Poradni Psychologiczno-Pedagogicznej oraz wielospecjalistyczną oceną poziomu funkcjonowania ucznia którą wykonują nauczyciele i specjaliści pracujący z uczniem. Formy wsparcia określane są w indywidualnym programie edukacyjno-terapeutycznym i dostosowane są do indywidualnych potrzeb rozwojowych, edukacyjnych oraz możliwości psychofizycznych ucznia. Placówka w zależności od potrzeb oferuje swoim podopiecznym różne typy zajęć rewalidacyjnych.
korekta wad mowy
Zajęcia realizowane w naszej szkole pod nazwą: korekta wad mowy dotyczą wszechstronnego wspierania rozwoju mowy ucznia. Celem głównym jest wychowanie ucznia do komunikacji z otoczeniem . Preferowana jest oczywiście komunikacja werbalna, ale w sytuacji gdy rozwój mowy werbalnej jest zakłócony na tyle, że uniemożliwia uczniowi skuteczną komunikację, wprowadzane są techniki komunikacji z wykorzystaniem alternatywnych środków komunikacji jak symbole graficzne (piktogramy lub symbole PCS oraz gesty systemu MAKATON).
Nauczycielki – rewalidantki prowadzące te zajęcia mają specjalistyczne przygotowanie logopedyczne oraz liczne kursy i szkolenia dodatkowe dotyczące różnych zakresów logopedii (m.in. logorytmika, neurologopedia, metoda werbotonalna, metoda Tomatisa i inne).
W zależności od etapu rozwoju mowy na którym znajduje się uczeń oraz występujących u niego trudności czy nieprawidłowości ćwiczenia obejmują:
-ćwiczenia przygotowujące do mówienia czyli ćwiczenia oddechowe, fonacyjne, usprawniające narządy mowy, ćwiczenia artykulacyjne, ćwiczenia percepcji słuchowej oraz rozwijające tzw. słuch mowny czyli fonemowy,
-pracę nad komunikacją werbalną: wzbogacanie zasobu słowno-pojęciowego, rozumienie najpierw prostych a potem złożonych pytań, poleceń i komunikatów, opanowanie prostych słów i posługiwanie się nimi, werbalne sygnalizowanie własnych potrzeb i doznań, podejmowanie spontanicznej aktywności słownej adekwatnej do sytuacji społecznej, rozwijanie kompetencji składniowej i gramatycznej, rozwijanie umiejętności budowania najpierw prostej a potem złożonej wypowiedzi, ćwiczenie umiejętności nawiązania i prowadzenia rozmowy,
– pracę nad komunikacją pozawerbalną: umiejętność prawidłowego odczytywania mowy ciała,
– umiejętność posługiwania się w komunikacji elementami metod alternatywnych.
terapia integracji sensorycznej
Integracja sensoryczna jest procesem neurologicznym, dzięki któremu mózg otrzymując informacje ze wszystkich systemów zmysłowych dokonuje ich segregacji, rozpoznania, interpretacji oraz integracji z wcześniejszymi doświadczeniami i na tej podstawie tworzy odpowiednią do sytuacji reakcję adaptacyjną. Proces organizacji informacji sensorycznych jest fundamentem funkcji ruchowych, mowy, uwagi, emocji, relacji społecznych i percepcji.
Integracja sensoryczna albo zdolność mózgu do przetwarzania informacji sensorycznych może być ulepszona przez kontrolowaną dawkę bodźców aktywujących pracę mózgu. Terapia integracji sensorycznej polega więc na poprawie organizacji lub przeorganizowaniu pracy mózgu poprzez ćwiczenia, w których dziecko doświadcza zróżnicowanych bodźców sensorycznych przede wszystkim podczas ruchu. W trakcie terapii nie uczy się dzieci konkretnych umiejętności, lecz usprawniając integrację sensoryczną wzmacnia procesy nerwowe leżące u podstaw tych umiejętności, a one pojawiają się w sposób naturalny jako konsekwencja poprawy funkcjonowania ośrodkowego układu nerwowego. Terapia dostarcza właściwych doświadczeń sensorycznych pozwalających dziecku wykształcić więcej zachowań adaptacyjnych. Przeznaczona jest dla dzieci, które mają problemy z koordynacją ruchową, równowagą, planowaniem motorycznym, zachowaniem, koncentracją uwagi, relacjami społecznymi, emocjami, nadwrażliwością sensoryczną, mową, czytaniem i pisaniem.
zajęcia usprawniająco - rozwijające
Zajęcia usprawniająco-rozwijające mają na celu:
– rozwijanie u uczniów kompetencji komunikacyjnych (werbalnych i pozawerbalnych),
– usprawnianie procesów poznawczych (myślenie, postrzeganie, pamięć, uwaga, koncentracja),
– naukę i doskonalenie technik czytania, pisania i liczenia,
– kształtowanie elementarnych pojęć matematycznych.
Podczas prowadzonych zajęć rewalidacyjnych stosowane są metody: podające, pokaz, praca z tekstem, zadania z treścią, ćwiczenia, testy, metody praktycznego działania, naśladownictwo ścisłe, zabawa, elementy glottodydaktyki prof. B. Rocławskiego, elementy nauczania matematyki prof. Gruszczyk- Kolczyńskiej, metoda symultaniczno-sekwencyjna, i inne, dostosowane do możliwości psycho-fizycznych, potrzeb i zainteresowań uczniów. W pracy z uczniami przejawiającymi problemy w komunikowaniu się w sposób werbalny stosowane są metody komunikacji alternatywnej, głównie system obrazków i gestów Makaton.
terapia metodą A. Tomatisa
Metoda A. Tomatisa – nazywana treningiem słuchowym lub stymulacją audio –psycho – lingwistyczną – została stworzona przez francuskiego otolaryngologa, neurologa i foniatrę profesora Alfreda Tomatisa. Jest to metoda, która w sposób nieinwazyjny, poprzez dźwięki o zróżnicowanej częstotliwości, wspomaga funkcje słuchowe, prowadzi do uelastycznienia i usprawnienia mięśni ucha, stymuluje centralny układ nerwowy, a w szczególności korę mózgową. przez co rozwija uwagę słuchową, wspomaga prawidłową selekcję i analizę bodźców słuchowych oraz lateralizację prawouszną.
Trzy Prawa Tomatisa
- Głos zawiera tylko to, co słyszy ucho;
- Jeżeli uszkodzonemu uchu ponownie umożliwi się prawidłowe słyszenie, wówczas jakoś głosu ulega natychmiastowej i nieświadomej poprawie;
- Odpowiednia stymulacja słuchowa spowoduje trwałą poprawę artykulacji.
Trening słuchowy polega na słuchaniu odpowiednio dobranego materiału dźwiękowego- muzyki Mozarta i chorałów gregoriańskich przez urządzenie nazywane „ elektronicznym uchem”. Muzyka podawana jest przez specjalne słuchawki, gdzie dźwięki docierają do ucznia drogą powietrzną i kostną. Poszczególne sesje składają się z codziennych dwugodzinnych seansów podzielonych na 30 minutowe części. Każdy trening prowadzony jest etapami, pomiędzy którymi konieczna jest przerwa mająca na celu integrację pozytywnych zmian w obszarze uwagi słuchowej i adaptacji układu nerwowego do zmian w funkcjonowaniu.
Terapia metodą A. Tomatisa prowadzi do poprawy w zakresie umiejętności uczenia się, skupienia uwagi, poprawy zapamiętywania, komunikacji, czytania, pisania, słuchania. Terapia wspomaga aktywizację i otwartość na nowe doświadczenia, zmniejsza napięcie psychofizyczne, wycisza i relaksuje. Możliwe jest poprawienie motoryki, koordynacji wzrokowo-ruchowej, postawy ciała. Prowadzi do zwiększenia kreatywności, rozwoju umiejętności językowych, komunikacyjnych i społecznych.
Metoda A. Tomatisa wspomaga terapię pedagogiczną, psychologiczną i logopedyczną z uczniem.
zajęcia usprawniające ruchowo
Korekcja wad postawy jest specyficzną formą ćwiczeń fizycznych, w których ruch podporządkowany jest celom terapeutycznym. Ćwiczenia , mają doprowadzić do skorygowania postawy ciała. Zapobiegają również pogłębianiu się wad postawy, kształtują odruch prawidłowej postawy, wpływają na wszechstronny i harmonijny rozwój organizmu oraz wdrażają do rekreacji ruchowej. Opracowane indywidualne programy nauczania, uwzględniają podstawowe potrzeby ruchowe dziecka oraz zdolność do wysiłku, współdziałania, rozumienia sytuacji i poleceń.
masaż klasyczny
Masaż klasyczny, może być wykonywany w formie zabiegu całościowego lub częściowego. Masaż działa przeciwbólowo, polepsza odżywianie tkanek, regeneruje mięśnie, zwiększa elastyczność i sprężystość mięśni, zmniejsza tkankę tłuszczową, przyspiesza przemianę materii, uaktywnia przepływ krwi i chłonki. Może działać leczniczo, relaksująco, pobudzająco, zależy od formy intensywności.
